Hij is en mag zijn wie hij is
Verhaal van een gedragswetenschapper | 21 januari 2024
James wordt aangemeld bij KWIK (Kijk Wat ik Kan)* omdat de peuterspeelzaal ‘opvallendheden’ ziet in zijn ontwikkeling. Zijn ouders herkennen dit en hebben zelf ook al zitten googelen. Zou James misschien autistisch zijn? Er volgt een traject met observaties thuis, op de peuterspeelzaal en verschillende onderzoeken. Samen met de ouders proberen we de ontwikkeling van James in kaart te brengen en te kijken naar wat hij nodig heeft om zich te kunnen blijven ontwikkelen.
Ouders kennen hun kind het beste
Het is als hulpverlener heel fijn dat ouders hun kind zo goed kennen. Ouders zijn tenslotte de expert over hun eigen kind en het is mooi als je als hulpverlener even mee mag kijken in de keuken van een gezin. We zien een jongetje dat een anders lopende ontwikkeling laat zien dan zijn leeftijdsgenootjes op het gebied van taal, prikkelverwerking en sociale contacten. We zien ook een vrolijk jongetje dat voor weinig problemen zorgt, met een sterke eigen wil, creativiteit en dat op zijn manier liefde en affectie toont.
Samen maken we een plan van aanpak
Het eindgesprek komt en we laten de ouders weten dat we voldoende kenmerken zien om een Autisme Spectrum Stoornis vast te stellen. Dit komt voor hen niet als een verrassing. Google had het ook al gezegd. Samen bedenken we welke plek het beste past bij James en welke behandelingen of therapieën nog kunnen helpen. De combinatie van onze kennis en expertise op het gebied van Autisme en de kennis en expertise van ouders op het gebied van James is van grote meerwaarde.
James is wie hij is
Ik geef de ouders een compliment door te zeggen dat zij James zien zoals hij is. Zij kijken niet naar de onmogelijkheden, maar zien vooral een heerlijk mannetje dat zijn eigen gang gaat in het leven. De moeder van James zegt mooi: ‘Soms kijk ik naar andere kinderen en hun ouders in de speeltuin en dan denk ik: voor jullie ligt de toekomst redelijk vast. Maar bij James kunnen we dat gewoon niet weten en dat vind ik een fijne gedachte’.
Deze blog werd geschreven door een gedragswetenschapper van Cardea. Omwille van de privacy zijn namen gefingeerd en enkele essentiële kenmerken aangepast.
Foto: ©Cardea ter illustratie. Dit zijn niet de hulpverlener en/of de kind(eren) uit het verhaal.
*Kijk Wat Ik Kan (KWIK) is een observatiediagnostiek die zich richt op kinderen tussen 2 - 6 jaar die stagneren in hun ontwikkeling of (zorgelijk) gedrag vertonen waarvan de oorzaak niet direct te achterhalen is. In een periode van ongeveer 4 maanden worden er observaties gedaan; thuis, op school, het kinderdagverblijf of de peuterspeelzaal. Meer info over observatiediagnostiek vind je via de link hieronder.
