'Mooi dat wij dat veilige reservegezin voor haar kunnen zijn'
Interview | Verhaal van een weekendpleeggezin
Ernst-Jan dacht al eerder aan pleegzorg, maar Annelies trapte altijd op de rem. Zij was bang dat ze dat helemaal niet aankon, zorgen voor een kind dat al zoveel heeft meegemaakt. En zeker toen ze nog in een klein huis woonden dacht ze: hoe dan? Waar dan? Maar toch zijn zij alweer een tijd de weekendpleegouders voor de vijfjarige Larissa*. Zij vertellen hoe zij die stap hebben gezet.
Het stel woont met hun twee puberdochters Puck en Bibi en hun tienjarige zoon Jip in een gezellige nieuwbouwwoning in Alphen aan den Rijn. Ernst-Jan: “Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat je het goed hebt. Dat voel ik heel sterk sinds we Jip hebben, hij heeft het syndroom van Down. Wij hebben het zo goed, waarom zouden we daar niet iets van delen?”
Annelies vertelt: “Larissa en haar tweelingzusje Summer kwamen in ons leven toen ze nog geen jaar oud waren via Suzanne en Kees, een stel dat we kennen uit de kerk. Zij hebben een gezinshuis waar ze kinderen opvangen die niet thuis kunnen wonen. Zij vingen de tweeling uit nood op maar er moest dringend een plek komen waar de meisjes wat langer konden blijven zodat hun moeder op adem kon komen. Toen ik zag hoe de kleine Larissa zich vastklampte aan Suzanne, ging dat me zo aan het hart dat ik voelde, we moeten het gewoon doen. We woonden net een week in ons nieuwe huis dus hadden de ruimte! Zo hebben we een korte periode in de weekenden voor hen gezorgd. Dat stopt als duidelijk wordt dat de meisjes helemaal niet meer bij moeder kunnen wonen en ze allebei naar een fulltime pleeggezin gaan.”
Een vierjarig meisje met haar tassen op de stoep
Ernst Jan: “Met Summer gaat het goed in het pleeggezin, maar bij Larissa gaat het helaas al snel mis. Suzanne en Kees willen haar gelukkig opnemen in hun gezinshuis. Daarnaast wordt er gezocht naar een weekendpleeggezin voor dit meisje om de gezinshuisouders eens in de twee weken te ontlasten. Onze eigen kinderen waren inmiddels 14, 12 en 8 jaar. Zij moeten er wel achter staan want er komt een ander kind in hun vertrouwde omgeving. Zij vonden het zo heftig voor Larissa en zeiden meteen: “Dat meen je niet, moet ze alweer weg daar? Natuurlijk komt ze hier!” Dus daar stond ze als vierjarig meisje weer met haar tassen bij ons op de stoep. Sindsdien is ze om de week in het weekend bij ons.”
Normaal is al zoveel meer dan ze nu heeft
Annelies vertelt: “Als Larissa er is, draait ze mee in ons gezin. Normaal is voor haar eigenlijk al heel bijzonder: gewoon eten, gewoon knutselen en gewoon met de IPad op de bank een filmpje kijken. Puck en Bibi zijn erg begaan met haar, maar gaan ook hun eigen gang. Jip is de jongste en voelt zich echt haar grote broer. Zij hebben allebei een ontwikkelingsachterstand en kunnen het goed vinden. Samen naar het speeltuintje, lekker fröbelen en verstoppertje spelen. Dan staat er één achter het gordijn en één achter de vuilnisbak.”
Of je nu met twee of drie kinderen op het hockeyveld staat
Ernst-Jan: “Veel mensen zeggen: mooi dat jullie dit doen maar is het niet heftig? Maar dat valt mee. Want of je nu met twee of drie kinderen op het hockeyveld staat, daar wordt het allemaal niet zoveel ingewikkelder van. En weekendpleegzorg is echt wel wat anders dan fulltime pleegouder zijn. Je hebt in het weekend meer tijd en ruimte dus een kind voegt betrekkelijk makkelijk in.” Annelies beaamt dat: “We zijn natuurlijk wel aan het opvoeden maar niet zoals doordeweeks. Hier staan we wat meer in de weekendstand. Natuurlijk is het zoeken naar je plek in het geheel. En omdat je niet de primaire opvoeder bent, moet je je voegen naar de leefregels. Dat is een beetje schikken, maar dat is niet erg. ”Annelies: “Als weekendpleegouder kun je echt iets betekenen voor een kind en zijn ouders zonder dat je je hele weekplanning moet aanpassen. Hoe mooi is het dat wij voor haar op de tweede rang kunnen zitten als een veilig reserveadres. Als ze later als puber in een boze bui denkt: ik moet hier weg, dan kan ze gewoon op de fiets springen omdat ze weet dat ze hier altijd welkom is.”
* Omwille van de privacy, zijn namen gefingeerd en enkele essentiële kenmerken aangepast.
Foto: ©Cardea