Opvoeden is moeilijk voor iedereen

Als gezinsbegeleider bij KEI* kom ik bij veel verschillende mensen thuis. Ik heb daarbij door de jaren heen geleerd dat het heel belangrijk is om aan te sluiten bij het gezin en om dezelfde taal te spreken. Als je niet dezelfde taal spreekt, kan je eigenlijk niet aansluiten. De klik is super belangrijk, maar ook is het belangrijk om je in te kunnen leven. Ik kom bij gezinnen met verschillende achtergronden, van laagopgeleid tot hoger opgeleid. Wat bij deze gezinnen de algemene deler is, is dat ze struggelen met de opvoeding van hun kind. Opvoeden is moeilijk voor iedereen!

Hulptraject schept duidelijkheid
Voor sommige gezinnen ben je een voorbijganger, voor andere gezinnen ben je van grote betekenis. Voor het gezin van Daniel en Kevin voel ik dat ik niet die voorbijganger ben geweest. Ook in dit gezin lopen ze aan tegen problemen bij de opvoeding. Bij het starten van de hulp, wordt het duidelijk dat hun ouders zich voorbereiden om uit elkaar te gaan. In het verleden is er veel gebeurd binnen dit gezin. Na de geboorte van Daniel, zijn er barsten ontstaan in de relatie tussen de ouders. Moeder begon zich toen minder goed te voelen. Na de geboorte van Kevin, die een huilbaby was, kwam zij dieper in een depressie terecht. Haar man vond het moeilijk om hiermee om te gaan. Tijdens het hulptraject komt er steeds meer duidelijkheid voor de gezinsleden. De ouders gaan definitief uit elkaar en vertellen dit met hulp van de KEI-medewerker aan de kinderen. Uiteindelijk geeft de scheiding rust en structuur, ook omdat de kinderen weten wanneer ze bij hun moeder en wanneer ze bij hun vader zijn.

Wedstrijd om de meeste aandacht
Toch blijft het opvoeden van de kinderen zowel voor vader als moeder een hele struggle. Wat opvalt, is dat wanneer de oudste zoon positieve aandacht vraagt, de jongste negatieve aandacht gaat vragen. Het lijkt wel een constante wedstrijd over wie de meeste aandacht krijgt. Ook heeft Kevin veel woede-uitbarstingen en dramt hij vaak zijn zin door. Hieruit blijkt dat hij behoefte heeft aan veel duidelijkheid en structuur en dat er vaste afspraken met hem gemaakt moeten worden. In de gesprekken die de KEI-medewerker met ouders heeft, wordt er dieper ingegaan op deze onderwerpen.

Weer van het ouderschap genieten
De vader in dit gezin is de hoofdopvoeder. Bij de kennismaking vertelde hij mij dat hij zo graag weer van het ouderschap wil gaan genieten en zich wil focussen op de kinderen. Na een periode dat vader vooral heeft moeten loslaten wat er de afgelopen periode is gebeurd, komen er heel soms momenten waarbij hij een klein beetje kan genieten. Vader vindt het fijn met mij als KEI-medewerker te praten omdat zij luistert naar zijn verhaal en hij weer iets kan met wat hij van haar meekrijgt tijdens de gesprekken.

Opvoeden is voor iedereen soms een struggle
En zo kom ik dagelijks bij gezinnen waarbij ouders mij vertellen hoe moeilijk het voor ze is om op te voeden. Dat ze met hun handen in het haar zitten en hopen op antwoorden op hun vragen. Ze willen rust in hun gezin en weer kunnen genieten van hun kinderen. Vaak vertel ik aan ouders dat opvoeden een hele “struggle” is. De meeste kinderen worden uit liefde geboren en ik denk dat bijna niemand ervan uit gaat dat de situatie zo moeilijk wordt dat er hulp bij nodig is. Het is een hele verantwoordelijkheid en je maakt van alles mee met je kinderen. Veel dingen die er gebeuren in het leven hebben we niet in de hand. Je bedenkt niet als je een gezin gaat stichten, dat je een paar jaar later uit elkaar gaat. Toch kan dit gebeuren en hoe ga je dan als ouders verder. Vaak denken de ouders bij wie ik thuis kom, dat bij mij thuis alles alleen maar goed gaat. Maar ik kan jullie eerlijk vertellen, dat dit ook niet zo is. Ook mijn man en ik hebben twijfels over de opvoeding. Laat ik niet teveel toe? Wanneer moet ik ingrijpen? Is het normaal dat mijn kind van zestien zo laat thuis komt? Het hoort er allemaal bij.

Deze blog werd geschreven door een gezinsbegeleider van Cardea. Omwille van de privacy zijn namen gefingeerd en enkele essentiële kenmerken aangepast.

Foto: ©Cardea ter illustratie. Dit zijn niet de hulpverlener en/of de kind(eren) uit het verhaal.